Welkom op de website van ons uitgebreide foto archief. Door de jaren heen hebben we heel veel foto’s gemaakt en ontvangen. Op deze site kun je de foto’s bekijken, delen of opslaan. De foto’s zijn gratis voor persoonlijk gebruik. Mis je een paard? Laat het ons weten, het zou kunnen dat we er foto’s van hebben die nog niet zijn toegevoegd. Klik in het menu op archief, je kunt ook paarden invoeren in de zoekfunctie.

Voor de start van de manege gaan we terug naar de zestiger jaren. De oudste dochter van familie Castricum kreeg 
een eigen pony van haar ouders. Deze pony heette Rakker. Om in het onderhoud van de Rakker te voorzien, ging 
Marja rondjes met de pony op het strand lopen. De toeristen mochten toen voor een kwartje een rondje op haar pony rijden.

Al snel kreeg haar jongere zus Minouche ook een pony, Boefie. Samen gingen ze op pad om geld te verdienen 
voor Rakker en Boefie. Kort daarop kregen ze de mogelijkheid om met hun pony’s op een grasland achter het huis van 
hun grootouders te rijden. Vanaf dat moment was de oprichting van
Manege “De Hoef” een feit. 
Marja en Minouche verdienden geld met het verhuren van de pony’s op hun “eigen” terrein.

Op regionale wedstrijden werden veel prijzen door Marja en Minouche gewonnen en mede hierdoor zijn zij zich 
gaan specialiseren in het lesgeven. De stal breidde zich snel uit en na een tijdje liepen er al zes pony’s mee in de manege.
 Aangezien de manege steeds verder uitgroeide, werd de gehele familie Castricum ingeschakeld om mee te helpen.
Vader Castricum bouwde in vlot tempo nieuwe stallen en moeder Castricum nam het voeren van de paarden ‘s morgens over. 
Eind jaren zeventig werd de jongste zus, Janet, aan het manegewerk toegevoegd.

Aangezien Marja in Utrecht voor dierenarts ging studeren en dus veel minder tijd aan het manegewerk kon besteden, 
kreeg Janet het ook druk met de manege. Het was in die tijd een echte beestenboel op de manege want naast zo’n 
twintig paarden hoorde ook een varken, geiten, een schaap en een aantal katten tot de vaste bewoners. Het grootste gedeelte van de klanten waren in die tijd kinderen van zes- tot achttien jaar. Op drukke dagen en met 
het voeren van de paarden ‘s avonds was er veel hulp van vrijwilligers die na het paardrijden gewoon bleven. 
Dit is trouwens nog steeds zo.

Na het afronden van haar studie ging Marja in Brabant werken. Zij is toen met het manegewerk gestopt.
Voor de toekomst van het bedrijf was het van groot belang dat er een overdekte rijhal zou komen. Tevens moesten er 
meer stallen komen waardoor er nog flink uitgebreid zou kunnen worden. Het heeft nog jaren geduurd voordat er 
eindelijk een vergunning door de gemeente werd gegeven. Maar in 1988 was het zover. Sindsdien kunnen de lessen 
bij alle soorten weer doorgaan terwijl het rijden voor paard en ruiter aangenaam blijft.

Meer informatie vind je op manegedehoef.nl